boş boş karalıyorum yine sayfaları.. kaderin hayatıma yaptığını yapıyorum.
inatla vazgeçmiyorum karalamaktan..
bir çizgi atıyorum,
sonra bir çizgi daha hayatıma !
ne hissettiğimi kestiremıyorum. kimi düşünüyorum.. kim için üzülüyorum..
bazen oturup kendi hayatımı dısarıdan izliyorum..
evet yolunda gitmeyen birşeyler var.. ama o kadar uzagım ki kendime elimi uzatıp yardım edemiyorum bile !
aslında tek kişilik yaşıyorum.
anılarım dağınık. parçalanmaya yüz tutmuş, pamuk ipliğine bağlı hayatların tam ortasındayım.. yarım kalmış hesaplarım var .. yaşanmamış yaşanamamış aşklarım !
susuyorum.. susmalarımın içinde bile ağır yenilgiler var..
yaşamalıyım bu hayatı .. limon gibi sömürerek, tüm ekşiliğine rağmen tadını alarak yaşamalıyım.
ibrahim ölçal / 27.o5.2oo8 / oo:45
